Текст песни Асель Кадырбекова - Телефон

Тан уйкудан туруп сагынычка тунуп,
Мен озумду алдадым.
Журок унун угуп тан атканча коз илбей,
Тун откону сезилбей мен озумду тушунбойм.
Сагынтпоого соз бердин дайынынды сезгемин,
Сенсиз кунум туноруп.
Сезимдерим табышмак сенсиз калса алыстайт,
Бир болбодук туболук.

Кайырма:
Телефонум кунолуу бекен,
Дайынын жок.
Таарындынбы дейин десем,
Мен айыбым жок.

Ойду каптап табышмак ойлор учуп алыстап,
Четке кагып жарынмын мен тушунбой турамын.
Суйуу кордук карыштап сезим кучу жарышмак,
Буздун неге дубалын.
Таш болсо да журогум санаасы бар бироонун,
Сездин бекен убалын.
Таш каптырып тилегин жалгыздыкты тиледин,
Тагдырындан сурагын.

Кайырма: