Жетсе башын булутка ал дартынды унутпа,
Жаман жакшы кундорун келет кетет турмушта.
Омур чуркап алыска олум менен жарышта,
Канжыгага баш байлап жигит отот намыска.
Адам кокко багынат тандоолорго жаныдан,
Далайына жетсем деп тагдырына жалынат.
Адам барга ичи ток жок аласыз ичи жок,
Ысык жандын бир куну туздарында иши жок.
Адам кызык туулган ааламга уну угулган,
Болоор иши кайчы отуп болбос ишге мун кылган.
Адамга омур жегитпейт ар кимде умут элестей,
Карылыкты жерийт да коп жашагым келет дейт.
Адам кайда журбогун акыл артык дуйнодон,
Ошентсе да кызыгы олоор кунун билбеген.
Адам кызык баарынан от чыгарып тамынан,
Келечегин тапсам дейт откон кундун маалынан.
|